Serwis ekonomiczny ING

Wiadomości zagraniczne

USA: Fed zwolnił skalę podwyżek stóp procentowych do 25pb i zapowiada dalsze podwyżki jako właściwe, ale się waha.

• Zgodnie z oczekiwaniami analityków, Fed podniósł wczoraj główną stopę procentową o 25pb do przedziału 4,50-4,75%. Tym samym FOMC kolejny raz zwolnił tempo zacieśnienia, po tym jak w grudniu stopy wzrosły o 50pb, a  w poprzednich czterech ruchach w 2022 o 75pb. Stopy procentowe w USA są najwyższe od 2007 rok. Komunikat po posiedzeniu FOMC, wskazuje, że dalsze podwyżki będą właściwe, aby osiągnąć na tyle restrykcyjne nastawienie, które z czasem przywróci inflację do celu 2%. Jeśli chodzi o zmniejszanie swojego bilansu, Fed będzie kontynuował zmniejszanie stanu obligacji skarbowych i agencyjnych zgodnie z wcześniejszym harmonogramem. Jednakże niektóre fragmenty komunikatu i komentarze Prezesa Fed J. Powella pokazują, że członkowie Komitetu wahają się co do dalszego zacieśnienia.
• W komunikacie FOMC podkreśla, że przy przyszłych podwyżkach będzie brał od uwagę skumulowane dotychczasowe podwyżki, opóźnienia w transmisji decyzji w polityce pieniężnej na gospodarkę i finanse. Odnotowuje jednak niewielki wzrost wydatków zagregowanych i produkcji ostatnich danych, co przekłada się na spadek tempa inflacji, które pozostaje jednak podwyższona. Rynek pracy pozostaje mocny z niską stopą bezrobocia. Fed podkreślał wzrost niepewności w gospodarce światowej związany z wojną na Ukrainie.
• W czasie konferencji prasowej Prezes Fed przyznał, że członkowie Komitetu dyskutowali nad kilkoma kolejnymi podwyżkami stóp, aby dojść do poziomu restrykcyjnego. W jego ocenie, obecnie nie jest jeszcze odpowiednio restrykcyjna, choć miało miejsce znaczne zaostrzenie warunków finansowym w ciągu ostatniego roku. Wynika to z wciąż podwyższonej inflacji, szczególnie w sektorze usług, z wyłączeniem kategorii związanych z utrzymaniem mieszkania. Powell przyznał, że dane inflacyjne o wyhamowaniu miesięcznego tempa wzrostu z ostatnich 3 miesięcy są zachęcające, ale potrzeba więcej dowodów dla pewności, ze inflacja jest na trwałej ścieżce spadkowej.
• Według Powella, członkowie FOMC nie sądzą, że nadszedł już czas na przerwę w cyklu podwyżek i przewiduje dalsze podwyżki. Jednocześnie Powell nie przewiduje obniżek stóp procentowych w tym roku. Dalsze decyzje będą podejmowane ze spotkania na spotkanie, z czasem będzie można lepiej ocenić skutki dotychczasowego zacieśnienia. Można jednak już mówić o rozpoczęciu dezinflacji, długoterminowe oczekiwania inflacyjne pozostają dość dobrze zakotwiczone. Prezes Fed nie spodziewa się recesji w USA w 2023 roku, wzrost PKB będzie dodatni, choć słabszy niż w ubiegłym roku. Podkreślił, że rynek pracy pozostaje silny.
• Kolejne posiedzenie FOMC odbędzie się 21-22 marca. Spodziewamy się na nim ostatniej podwyżki o 25pb w obecnym cyklu zacieśnienia.

USA: Zaskakująco silny wzrost liczby wakatów wg badania JOLTS, ale rozczarowujące badanie rynku pracy ADP. Slaby ISM w przemyśle.

• Grudniowe dane JOLTS o liczbie wakatów w grudniu (11,0mln) były wyraźnie wyższe od konsensusu (10,3mln) i danych za listopad (10,4mln). Statystyki te obejmują wakaty, o których obsadzenie zabiega sam pracodawca, bez pośredników, najczęściej w małych i średnich firmach. Dane o wzroście liczby wakatów (obecnie 1,9 wakatu na bezrobotnego) w kontekście spowolnienia produkcji i zapowiedzi zwolnień i fali pesymizmu w dużych firmach. Więcej światła na sytuację rynku pracy rzuci jutrzejszy odczyt payrolls za styczeń. Wczorajszy odczyt badania rynku pracy ADP wskazał na wzrost liczby miejsc pracy o 106tys. przy konsensusie 180tys. Badanie to należy traktować jednak ostrożnie, bo stosunkowo słabo koreluje z oficjalnymi danymi.
• Koniunktura w przemyśle pozostaje stosunkowo słaba. Indeks koniunktury ISM w przemyśle spadł w styczniu do 47,4pkt. (konsensus 48,0) z 48,4pkt. w grudniu. „Konkurencyjny” indeks PMI w przemyśle przyniósł odwrotną zmianę (46,9pkt. po 46,2pkt. w grudniu), ale odczyty poniżej granicy dla obu indeksów wskazują na fazę osłabienia koniunktury.
• Dziś poznamy dane o zamówieniach w przemyśle w USA za grudzień - nasza prognoza zakłada wzrost o 4,9%m/m, przy konsensusie 1,3%.

Strefa euro: Wyraźna dezinflacja HICP w styczniu, finalne PMI bez zaskoczeń.

• Ceny konsumpcyjne w styczniu wzrosły o 8,5%r/r przy konsensusie 8,9% i 9,2% w grudniu. Ze względu na zmiany w strukturze koszyka konsumpcyjnego HICP od stycznia, wstępny odczyt inflacji w strefie euro należy traktować ostrożnie. Niemniej jednak wydaje się potwierdzać pozytywną tendencję dezinflacyjną, jeśli chodzi o główny indeks cen. Inflacja bazowa utrzymała się jednak na grudniowym poziomie 5,2%r/r, choć konsensus zakładał spadek do 5,1%.
• Finalny odczyt PMI w przemyśle strefy euro był bliski wartości flash za styczeń. Indeks wzrósł w styczniu do 48,8pkt. z 47,8pkt. w grudniu, poprawa była bardziej wyraźna we Francji (50,5pkt. w styczniu) niż w Niemczech (47,3pkt.).

Dziś decyzje innych banków centralnych: ECB, BoE i CNB.

• Spodziewamy się, że dziś – zgodnie z oczekiwaniami - EBC i Bank Anglii podniosą główne stopy procentowe o 50pb (stopa depozytowa EBC do poziomu 3,0%, stopa referencyjna BoE do poziomu 4,0%). Natomiast Narodowy Bank Czech (CNB) utrzyma stopę referencyjna na poziomie 7%.
• W komunikacji ze strony ECB, widzimy mniejsza szanse na złagodzenie swojego tonu przez EBC (inflacja bazowa pozostaje uporczywie wysoka, większa szansa na uniknięcie recesji w strefie euro). EBC powinien trzymać się grudniowej zapowiedzi podwyżek stóp procentowych po 50pb w lutym i marcu. Do podwyżek skłania uporczywie wysoka inflacja bazowa i utrzymanie dosyć hojnego wsparcia dla gospodarek strefy euro ze strony polityki fiskalnej, a także ostatnia poprawa perspektyw PKB dzięki spadkowi cen gazu i ponownemu otwarciu gospodarki Chin po pandemii.
• Spodziewamy się podwyżki stóp Banku Anglii o 50pb m.in. z powodu stosunkowo wysokiego wzrostu płac, ale 1/3 ekonomistów widzi również podwyżkę o 25pb, co może uzasadniać szybszy od prognozowanego przez BoE spadek tempa inflacji.

Wiadomości krajowe

Dalszy spadek stopy bezrobocia LFS w grudniu.

• W grudniu stopa bezrobocia według metodologii Eurostatu (LFS – Labour Fource Survey) obniżyła się w Polsce do 2,9 % z 3,0% w listopadzie (dane odsezonowane) – poinformował Eurostat. Niższą stopę bezrobocia wśród krajów Unii Europejskich odnotowano tylko w Czechach (2,3%).

Komentarz rynkowy

Fed nie walczy z oczekiwaniami na obniżki w 2poł23, traci dolar, zyskuje dług.

• Za nami pierwsze z dużych wydarzeń tego tygodnia – posiedzenie Fed. Zgodnie z oczekiwaniami FOMC podniósł stopy o 25pb, a Prezes J.Powell w zasadzie zapowiedział kolejną podwyżkę w marcu. Inwestorzy skupili się jednak na braku zdecydowanych wzmianek ze strony szefa Fed i  w komunikacie po posiedzeniu odnośnie braku perspektyw na obniżki w 2poł23. Rynki prawdopodobnie potraktowały to jako złagodzenie stanowiska Komitetu, który szybkie poluzowanie wcześniej bezpośrednio wykluczał. Efektem był silny wzrost €/US$ - para znalazła się ponad 1,10 po raz pierwszy od przełomu 1 i 2kw22, a krzywa Treasuries przesunęła się o około 10pb w dół. Odbyło się to już po zakończeniu handlu w Europie, więc reakcję np. Bunda poznamy dziś rano.
• Duże zmiany €/US$ nie przełożyły się jednak na większe ruchy na złotym, czy np. forincie wobec euro. Na bazie ogólnie lepszych nastrojów na rynkach (np. giełdach) po Fed para €/PLN obniżyła się z niecałych 4,71 na 4,7050. Inwestorzy prawdopodobnie ostrożnie podchodzą do zmian pozycji na złotym m.in. w oczekiwaniu na decyzję TSUE ws. Kredytów frankowych w połowie miesiąca. Zmiany SPW były wczoraj niewielkie. Inwestorzy najprawdopodobniej czekali wieczorną na decyzję Fed i podobnie jak w przypadku Bunda jej konsekwencje na krajowym rynku poznamy dziś rano.

€/US$ utrzyma się przy 1,10 lub powiększy wzrost.

• Para €/US$ na duże szanse utrzymać się przy 1,10 do końca tygodnia lub lekko powiększyć wzrost. Technicznie dalszy wzrost kursu będzie hamować górne ograniczenie pasma Bollingera, ale w obliczy dużej liczby ważnych wydarzeń na rynkach do końca tygodnia będzie to mieć drugorzędne znaczenie. Dziś kolejne z posiedzeń dużych banków centralnych, tj. EBC. Poza podwyżką o 50pb oczekujemy zapowiedzi kolejnych działań w celu skutecznej walki z inflacją, szczególnie bazową. Radzie Prezesów łatwiej będzie dotrzeć do rynków z jastrzębim przekazem, gdyż koniunktura w Europie zaskakiwała w ostatnim czasie na plus. Bardzo ważne będą też jutrzejsze dane z USA, tj. koniunktura w usługach i sytuacja na rynku pracy. Zakładamy m.in. solidny wzrost etatów, ale prawdopodobnie nie na tyle mocny aby zmienić percepcję rynku co do poluzowania polityki Fed w 2poł23.
• Nasze oczekiwania co do zachowania dolara w dalszej części roku pozostają niezmienione, para €/US$ może dotrzeć do poziomów rzędu 1,15 już w przyszłym kwartale. Fed może zakończyć swój cykl podwyżek już w marcu. Rynek liczy też, że w obliczu spowolnienia w 2poł23 rozpocznie obniżki. EBC rozpoczął swój cykl później niż Fed i będzie kontynuował go dłużej. Dodatkowo ostatnio perspektywy PKB w Eurolandzie poprawiły się, a  w USA pogorszyły. Mniej korzystne dla dolara jest też otoczenie międzynarodowe, m.in. zniesienie polityki zero-covid w Chinach. Powinno to stanowić wsparcie dla odpływu kapitału z USA na rynki wschodzące, zwłaszcza azjatyckie i eksporterów surowców. Ryzykiem dla tego scenariusza jest jednak m.in. ponowny wzrost obaw przed konsekwencjami konfliktu na Ukrainie, gdy nastąpi oczekiwana przez wielu analityków militarnych kolejna duża ofensywa Rosji.

€/PLN w trendzie bocznym, ryzyko wzrostu w dalszej części miesiąca jest istotne.

• Brak wyraźnie pozytywnej rekcji złotego na słabszego dolara i ogólnie lepsze nastroje na rynkach niepokoi. Obserwowaliśmy to już w styczniu jeszcze zanim kurs €/PLN przełamał się ponad 4,70. Na razie spodziewamy się jednak utrzymania kursu dość blisko 4,71. Inwestorzy prawdopodobnie obawiają się konsekwencji orzeczenia TSUE ws kredytów walutowych, spodziewanej w połowie lutego. Do pozbywania się złotego, czy generalnie walut rynków wschodzących, zniechęcają jednak ogólnie dobre nastroje na rynkach, związane z oczekiwaniami m.in. na szybkie poluzowanie polityki Fed. Dlatego nadal widzimy raczej wzrost pary €/PLN, z najbliższym technicznym poziomem docelowym na 4,74-75, tj. ostatnich szczytach sprzed dwóch tygodni. Wymagać to jednak będzie korekty na €/US$ lub co najmniej zatrzymania wzrostów.
• W naszej ocenie ryzyko osłabienia złotego w lutym i marcu jest duże. Technicznie widzimy poziomu docelowe rzędu 4,80. Złoty od początku 2023 nie umacnia się mimo ogólnie dobrych nastrojów na rynkach, czy osłabienia dolara. Jest też najsłabszy w regionie CEE. Mogą to być efekty obaw przed ponowną eskalację konfliktu na Ukrainie, czy też konsekwencjami ww. orzeczenia TSUE ws. kredytów walutowych. Inwestorzy prawdopodobnie znów odbudowują pozycje przeciw krajowej walucie, które zamykali w 2poł22. Na dużo większy wzrost €/PLN nie liczymy. W szczególności spodziewamy się zmniejszenia deficytu w bilansie obrotów bieżących (lepsza koniunktura w przemyśle, tańsze surowce). Część inwestorów zakłada też, że Polska uzyska w tym roku dostęp do KPO, a środki z niego mogą zostać wymienione na PLN na rynku.

SPW na razie w trendzie bocznym, mogą osłabić się w dalszej części kwartału.

• W reakcji na wieczorny ruch na Treasuries, dziś europejskie obligacje powinny zacząć dzień od umocnienia. Przekaz po dzisiejszym posiedzeniu EBC będzie jednak prawdopodobnie bardziej jastrzębi jak w przypadku Fed, a ostatnie dane ze strefy euro czynią go bardziej wiarygodnym dla rynku. To oznacza wzrost spreadu między np. Bundem a Treasuries. SPW powinny w najbliższych dniach śledzić zachowanie rynków bazowych, co krótkoterminowo oznacza raczej trend boczny niż wyraźne kierunkowe zmiany. W styczniu wyceny krajowych papierów wspierał napływ środków z zapadających papierów na rynek wtórny, teraz tego efektu już nie ma.
• W dalszej części miesiąca SPW mogą jednak radzić sobie słabiej niż rynki bazowe. Wynika to dwóch czynników lokalnych: ww. orzeczenia TSUE i większej skali podaży. Niekorzystne dla banków rozstrzygnięcie TSUE może uderzyć w kapitały krajowych banków i przejściowo ograniczyć ich skłonność do zakupów SPW. Z kolei najprawdopodobniej wyższa podaż SPW (i obligacji gwarantowanych przez Skarb Państwa) może napotkać ograniczony popyt. W lutym nie będzie już wsparcia ze strony dużych zapadalności długu i przepływu kapitałów na rynek wtórny. Nadal uważamy jednak, że ew. przecena SPW będzie krótkotrwała. Ostatnie umocnienie rynków długu w Polsce i zagranicą było tak znaczące, że wielu inwestorów wciąż czeka na spadek cen obligacji, aby pokryć swoje krótkie pozycje w POLGBs, albo zwiększyć portfele obligacji, w oczekiwaniu na spadek inflacji w trakcie roku.